محمد شفیع حسینی مشهور به شفیعا و ملقّب به عباسی در نیمۀ اول سدۀ یازدهم هجری / اوایل سدۀ هفدهم میلادی در هرات دیده به جهان گشود. در زمانی که مرتضی قلی شاملو، حاکم هرات بود، شفیعا عهده دار منصب منشی باشی بود و با تکمیل و تقویت هنر خویش، توانست خط شکستۀ ابتدایی دورۀ خویش را قانونمند کرده و سروسامانی دهد. بیشتر آثار برجای مانده از وی در میان سالهای ۱۰۶۲ تا ۱۰۸۱ ق. کتابت شده است.
بیشتر منابع، ابداع شکستۀ نستعلیق را به شفیعا و همچنین مرتضی قلی شاملو نسبت داده اند. هرچند که آثاری به خط شکسته پیش از این دو نیز دیده شده است ولی این دو استاد در نیمۀ دوم سدۀ یازدهم هجری / اواسط سدۀ هفدهم میلادی خط شکستۀ نستعلیق را قانونمند کرده و رونق بخشیدند. از وی نسخه ها و رقعه هایی بر جای مانده است.
محمدشفیع بنا به نوشتۀ تذکره ها در سن ۸۵ سالگی و حدود سال ۱۰۸۱ ق. درگذشته است.